Φίλες ξανά ή οχι....;;
Καλησπέρα σας...
Αρχικά να ευχαριστήσω όλους εσάς που αφιερώνεται λίγο χρόνο και διαβάζετε το blog μου. Αν και θα ήθελα να αφήνετε και σχόλια είτε θετικά είτε αρνητικά.
Όπως σας είπα και εχτές το βράδυ είχα βγει με κάτι κορίτσια που είχα να δω περίπου ενάμιση χρόνο.
Με αυτά τα κορίτσια ήμασταν φίλες από το δημοτικό. Μέναμε σε διπλανά σπίτια, κάναμε τις ίδιες δραστηριότητες και περνούσαμε όλο τον χρόνο μας μαζί.
Μέχρι που οι γονείς μου αποφάσισαν να μετακομίσουμε. Δεν το έκαναν επίτηδες. Το σπίτι ήταν πολύ μικρο ώστε να χωράει πέντε άτομα, δυο ενήλικες και τρία παιδιά.
Όταν φύγαμε συνεχίσαμε να κάνουμε παρέα. Πέρναμε τηλέφωνο καθημερινά και μιλούσαμε για ώρες και ερχόντουσαν συχνά για επίσκεψη.
Τα χρόνια περνούσαν χαρούμενα για την παρέα μας, που αποτελούσαν έξι κορίτσια. Εγώ, η μικρή μου αδερφή και οι υπόλοιπες κοπέλες βγαίναμε εξω συχνά για καφέ, για σινεμά και για ότι βάζαμε στο μυαλό μας το κάναμε πραγματικότητα.
Το καλοκαίρι πριν δύο χρόνια η παρέα τον έξι έγινε παρέα τον πέντε μετά τον τεσσερα και τέλος τον τρια.
Στην αρχή δεν κατάλάβα γιατί σταματήσαμε να κάνουμε παρεα αλλα τώρα καταλαβαίνω. Όλα είχαν να κάνουν με τη φιλοδοξία τους να γίνουν δημοφιλής. Όποιος δεν ταίριαζε με αυτό που ήθελαν να γίνουν, σύμφωνα με αυτές, έφευγε.
Την πρώτη κοπέλα σταμάτησαν να την κάνουν παρέα όταν έβαλε σιδεράκια, την δεύτερη γιατί είχε δυσλεξία και εμένα όταν πάχυνα. Έμειναν αυτές οι δύο και η μικρή μου αδερφή που ταίριαζε στο image που θέλανε.
Και αυτή άλλαξε αλλά αυτή δεν είναι η δικιά της ιστορία.
Όταν ήρθε εχτές στο σπίτι μου και αργότερα όταν βγήκαμε κατάλαβα οτι κάτι δεν πήγαινε καλά. Είχε να μου μιλήση για χρόνια και ξαφνικά έρχετε και κάνει λες και με γνωρίζει.
Για να μην πολυλογό αποφάσισα να είμαι επιφυλακτηκή απέναντι τους και αν θέλουν να γίνουμε φίλες ξανά θα πρέπει να μου αποδείξουν οτι αξίζουν μια δεύτερη ευκαιρία.
Αυτά για σήμερα παιδιά. Απλά ήθελα να εκφράσω κάποια πράγματα που κρατούσα μέσα μου και μου δηλητηρίαζαν την ψυχή.Φιλάκια. 💋💋💋💋💋💋
Αρχικά να ευχαριστήσω όλους εσάς που αφιερώνεται λίγο χρόνο και διαβάζετε το blog μου. Αν και θα ήθελα να αφήνετε και σχόλια είτε θετικά είτε αρνητικά.
Όπως σας είπα και εχτές το βράδυ είχα βγει με κάτι κορίτσια που είχα να δω περίπου ενάμιση χρόνο.
Με αυτά τα κορίτσια ήμασταν φίλες από το δημοτικό. Μέναμε σε διπλανά σπίτια, κάναμε τις ίδιες δραστηριότητες και περνούσαμε όλο τον χρόνο μας μαζί.
Μέχρι που οι γονείς μου αποφάσισαν να μετακομίσουμε. Δεν το έκαναν επίτηδες. Το σπίτι ήταν πολύ μικρο ώστε να χωράει πέντε άτομα, δυο ενήλικες και τρία παιδιά.
Όταν φύγαμε συνεχίσαμε να κάνουμε παρέα. Πέρναμε τηλέφωνο καθημερινά και μιλούσαμε για ώρες και ερχόντουσαν συχνά για επίσκεψη.
Τα χρόνια περνούσαν χαρούμενα για την παρέα μας, που αποτελούσαν έξι κορίτσια. Εγώ, η μικρή μου αδερφή και οι υπόλοιπες κοπέλες βγαίναμε εξω συχνά για καφέ, για σινεμά και για ότι βάζαμε στο μυαλό μας το κάναμε πραγματικότητα.
Το καλοκαίρι πριν δύο χρόνια η παρέα τον έξι έγινε παρέα τον πέντε μετά τον τεσσερα και τέλος τον τρια.
Στην αρχή δεν κατάλάβα γιατί σταματήσαμε να κάνουμε παρεα αλλα τώρα καταλαβαίνω. Όλα είχαν να κάνουν με τη φιλοδοξία τους να γίνουν δημοφιλής. Όποιος δεν ταίριαζε με αυτό που ήθελαν να γίνουν, σύμφωνα με αυτές, έφευγε.
Την πρώτη κοπέλα σταμάτησαν να την κάνουν παρέα όταν έβαλε σιδεράκια, την δεύτερη γιατί είχε δυσλεξία και εμένα όταν πάχυνα. Έμειναν αυτές οι δύο και η μικρή μου αδερφή που ταίριαζε στο image που θέλανε.
Και αυτή άλλαξε αλλά αυτή δεν είναι η δικιά της ιστορία.
Όταν ήρθε εχτές στο σπίτι μου και αργότερα όταν βγήκαμε κατάλαβα οτι κάτι δεν πήγαινε καλά. Είχε να μου μιλήση για χρόνια και ξαφνικά έρχετε και κάνει λες και με γνωρίζει.
Για να μην πολυλογό αποφάσισα να είμαι επιφυλακτηκή απέναντι τους και αν θέλουν να γίνουμε φίλες ξανά θα πρέπει να μου αποδείξουν οτι αξίζουν μια δεύτερη ευκαιρία.
Αυτά για σήμερα παιδιά. Απλά ήθελα να εκφράσω κάποια πράγματα που κρατούσα μέσα μου και μου δηλητηρίαζαν την ψυχή.Φιλάκια. 💋💋💋💋💋💋
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου