Βλέπω εφιάλτες...
Γεια σας για ακόμα μια μέρα.
Σήμερα είχα άλλο θέμα για να δημοσιεύσω αλλά θέλω να σας μιλήσω για κάτι που με απασχολή.
Τον τελευταίο καιρό είμαι συνέχεια κουρασμένη γιατί όταν κοιμάμε βλέπω εφιάλτες.
Κάθε βράδυ, τον τελευταίο μήνα , βλέπω συνέχεια τον ίδιο εφιάλτη.
Βλέπω ότι βρίσκομαι πάνω στην ταράτσα στην οικοδομή που μένουν οικογενειακά μέλη που αγαπάω. Στην αρχή όλα είναι καλά, είμαι ξαπλωμένη και κοιτάζω τα αστέρια όλοι την νύχτα. Όμως όταν ξημερώνει σηκώνομαι και πηδάω από την ταράτσα.
Μερικές φορές πηδάω μόνη. Άλλες φορές κρατάω ένα παιδί στα χέρια μου.
Επίσης μερικές φορές βλέπω άτομα πίσω μου που μου μιλάνε και προσπαθούν να με σταματήσουν. Αλλά πιο συχνά είμαι μόνη...
Αυτός ο εφιάλτης με βασάνιζε καιρό. Εχτές όμως ήρθε ένας διαφορετικός. Ένας τόσο ζωντανός που ούρλιαζα στον ύπνο μου. Δεν μπορούσαν να με ξυπνήσουν όμως για κάποιο περίεργο λόγο.
Εχτές είδα μια κηδεία στον ύπνο μου. Στην αρχή νόμιζα ότι έβλεπα την κηδεία της γιαγιάς μου που πέθανε στην αρχή του χρόνου. Έβλεπα την εκκλησία, την ταφή και ότι πήγαμε πίσω στο σπίτι της με τους συγγενείς για τον καφέ της παρηγοριάς. Ίσως αυτό το κομμάτι ήταν αληθινό, κομμάτι από την ανάμνηση μου.
Οι διάφορές όμως ήταν 2.
1. Στην εκκλησία έβλεπα την γιαγιά μου μέσα στον τάφο, ενώ στο όνειρο μου ήταν κλειστός.
2. Δεν πήγαμε σπίτι της ποτέ για καφέ. Τον ήπιαμε έξω.
Τότε όμως άλλαξε το όνειρο. Έβλεπα, λέει, από το μπαλκόνι τον γείτονα να σέρνει κάτι. Το έδεσε γύρω από το λαιμό και το κρέμασε σε μια κολόνα. Τότε ένιωσα ότι αυτό ήταν το άτομο για το οποίο θρηνούσαμε. Αλλά γιατί ήταν κρεμασμένος;; Τότε ήταν και η στιγμή που είδα το πρόσωπό του και άρχισα να ουρλιάζω.
Αυτό το άτομο ήταν ο πατέρας μου!!!Έβλεπα τον εαυτό μου να τσακώνετε με τον γείτονα, που τον έβγαλε από τον τάφο και τον κρέμασε σε μια κολόνα. Μετά άρχισα να προσπαθώ να πλησιάζω για να ξεκρεμάσω τον μπαμπά μου από την κολόνα αλλά δεν μπορούσα. Όταν τελικά κατάφερνα και τον ξεκρεμούσα, τον έπαιρνα στην αγκαλιά μου. Μετά εξαφανιζόταν. Βρισκόταν ξανά πάνω στην κολόνα.
Αυτό το έκανα αρκετές φορές με πάντα το ίδιο αποτέλεσμα. Τότε βέβαια ήταν και η στιγμή που ξύπνησα.
Άρχισα μανιωδώς να ψάχνω σε όλο το σπίτι και όταν δεν τον βρήκα τρελάθηκα. Για μια στιγμή σκέφτηκα ότι όλα τα παραπάνω ήταν αληθινά.
Τότε μπήκε στο σπίτι κρατώντας σακούλες από το super market. Αμέσως έτρεξα και τον αγκάλιασα. Ποτέ στη ζωή μου δεν έχω φοβηθεί τόσο.
Αυτό ήταν το όνειρο που με τρομοκράτησε τόσο, ώστε να το μοιραστώ μαζί σας.
Μη ξεχάσετε να κάνετε like στην δημοσίευση του δώρου που έχω στην ομάδα μου Lovellen94 στο Facebook. Μπορείτε επίσης να μου στείλετε e-mail στο lovelen94@gmail.com γράφοντας το ονοματεπώνυμο σας για να πάρετε μέρος στον διαγωνισμό!!!!
Αυτό ήταν για σήμερα, μέχρι αύριο φιλάκια.💋💋💋💋💋💋💋💋💋.
Σήμερα είχα άλλο θέμα για να δημοσιεύσω αλλά θέλω να σας μιλήσω για κάτι που με απασχολή.
Τον τελευταίο καιρό είμαι συνέχεια κουρασμένη γιατί όταν κοιμάμε βλέπω εφιάλτες.
Κάθε βράδυ, τον τελευταίο μήνα , βλέπω συνέχεια τον ίδιο εφιάλτη.
Βλέπω ότι βρίσκομαι πάνω στην ταράτσα στην οικοδομή που μένουν οικογενειακά μέλη που αγαπάω. Στην αρχή όλα είναι καλά, είμαι ξαπλωμένη και κοιτάζω τα αστέρια όλοι την νύχτα. Όμως όταν ξημερώνει σηκώνομαι και πηδάω από την ταράτσα.
Μερικές φορές πηδάω μόνη. Άλλες φορές κρατάω ένα παιδί στα χέρια μου.
Επίσης μερικές φορές βλέπω άτομα πίσω μου που μου μιλάνε και προσπαθούν να με σταματήσουν. Αλλά πιο συχνά είμαι μόνη...
Αυτός ο εφιάλτης με βασάνιζε καιρό. Εχτές όμως ήρθε ένας διαφορετικός. Ένας τόσο ζωντανός που ούρλιαζα στον ύπνο μου. Δεν μπορούσαν να με ξυπνήσουν όμως για κάποιο περίεργο λόγο.
Εχτές είδα μια κηδεία στον ύπνο μου. Στην αρχή νόμιζα ότι έβλεπα την κηδεία της γιαγιάς μου που πέθανε στην αρχή του χρόνου. Έβλεπα την εκκλησία, την ταφή και ότι πήγαμε πίσω στο σπίτι της με τους συγγενείς για τον καφέ της παρηγοριάς. Ίσως αυτό το κομμάτι ήταν αληθινό, κομμάτι από την ανάμνηση μου.
Οι διάφορές όμως ήταν 2.
1. Στην εκκλησία έβλεπα την γιαγιά μου μέσα στον τάφο, ενώ στο όνειρο μου ήταν κλειστός.
2. Δεν πήγαμε σπίτι της ποτέ για καφέ. Τον ήπιαμε έξω.
Τότε όμως άλλαξε το όνειρο. Έβλεπα, λέει, από το μπαλκόνι τον γείτονα να σέρνει κάτι. Το έδεσε γύρω από το λαιμό και το κρέμασε σε μια κολόνα. Τότε ένιωσα ότι αυτό ήταν το άτομο για το οποίο θρηνούσαμε. Αλλά γιατί ήταν κρεμασμένος;; Τότε ήταν και η στιγμή που είδα το πρόσωπό του και άρχισα να ουρλιάζω.
Αυτό το άτομο ήταν ο πατέρας μου!!!Έβλεπα τον εαυτό μου να τσακώνετε με τον γείτονα, που τον έβγαλε από τον τάφο και τον κρέμασε σε μια κολόνα. Μετά άρχισα να προσπαθώ να πλησιάζω για να ξεκρεμάσω τον μπαμπά μου από την κολόνα αλλά δεν μπορούσα. Όταν τελικά κατάφερνα και τον ξεκρεμούσα, τον έπαιρνα στην αγκαλιά μου. Μετά εξαφανιζόταν. Βρισκόταν ξανά πάνω στην κολόνα.
Αυτό το έκανα αρκετές φορές με πάντα το ίδιο αποτέλεσμα. Τότε βέβαια ήταν και η στιγμή που ξύπνησα.
Άρχισα μανιωδώς να ψάχνω σε όλο το σπίτι και όταν δεν τον βρήκα τρελάθηκα. Για μια στιγμή σκέφτηκα ότι όλα τα παραπάνω ήταν αληθινά.
Τότε μπήκε στο σπίτι κρατώντας σακούλες από το super market. Αμέσως έτρεξα και τον αγκάλιασα. Ποτέ στη ζωή μου δεν έχω φοβηθεί τόσο.
Αυτό ήταν το όνειρο που με τρομοκράτησε τόσο, ώστε να το μοιραστώ μαζί σας.
Μη ξεχάσετε να κάνετε like στην δημοσίευση του δώρου που έχω στην ομάδα μου Lovellen94 στο Facebook. Μπορείτε επίσης να μου στείλετε e-mail στο lovelen94@gmail.com γράφοντας το ονοματεπώνυμο σας για να πάρετε μέρος στον διαγωνισμό!!!!
Αυτό ήταν για σήμερα, μέχρι αύριο φιλάκια.💋💋💋💋💋💋💋💋💋.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου